واقعیت خودش را نشان خواهد داد ، انتظار غیر واقعی نداریم! اکثریت خوانندگان پس از خواندن این کتاب هم به مسیر عدالت ابدی روی نخواهند آورد. چراکه جاذبه های زندگی مادی بسیار قوی است (حتی برای برخی مومنین) . آنچه جلوی چشم ما است ما را میفریبد ، آنچه که از آن غرق لذت میشویم ، اعتیادی درمان ناپذیر ایجاد میکند. از انواع غذاها ، میهمانیها ، تفریحات ، سفرها ، جاه و مقام ، آرامش ، ثروت ، بازیها ، شهوات ، خانواده ، حزب ، …، بموقع گذشتن بسیار سخت است. برای خیلی از ما که غرق لذت و شادی مادی هستیم ، عدالت ابدی نوعی توهم و یک وعده واپس گرایانه است. اما با پا به سن گذاشتن ، کسب تجربیات ، افول سلامتی ، شادیهائی که دیگر فقط در ذهنمان مانده ، …. ، کم کم به بی ارزشی مواهب مادی این زندگی ( در مقابل مواهب معنوی ) در حالیکه برای ما رو باتمام است پی میبریم. سوال میکنیم که آیا واقعا آزمایشی در کار بوده ؟ بتدریج فکر میکنیم آیا مسیر را درست آمده ایم ؟ آیا تمام ناحقی هائی که کردیم تا از حق واهی خود بیشتر و بیشتر بگیریم درست بود ؟ آیا نتیجه آنها به خوشبختی ما منجر شد ؟ در حالیکه الان در دوران افول بهره وری حداکثری از زندگی هستیم. این نتیجه گیریها میتواند ما را به مسیر عدالت ابدی بکشاند ، اما یک افسوس! اغلب ما در سنین بالا قادر بانجام بهترین اعمال در مسیر عدالت ابدی نیستیم ، ممکن است که راه را پیدا کرده باشیم ، اما در عمل حاصل کم خواهد بود. ما در جهت عدالت ابدی حرکت ضعیفی خواهیم داشت. ما از کسانیکه زودتر این مسیر را بدرستی پیدا کرده اند عقب هستیم ، اما میاندیشیم خوب است که حالا فهمیدیم و زنده هستیم. اگر از لحظات باقیمانده بدرستی استفاده کنیم ، بهتر از در گمراهی فنا شدن است. اینجا هم بشما تبریک میگویم ، به عاقبت نیکو میرسید. باخود زمزمه میکنید ایکاش زودتر به مسیر میآمدم و با دست پر و مجهز باین مسیر باقی پا میگذاشتم. شاید در لحظات آخر زندگی ، بتوانید با چشم عقلتان شماهم ریزش جمع کثیری را بدرون دره ای هولناک ببینید! در آن لحظه از خدا شاکر و از خود خرسند میشوید که در دقایق آخر به مسیر آمدید. اما ایکاش زودتر میآمدید و جمعی را براه کمال خود ترغیب میکردید که نتیجه اش برایتان بیکران میشد. لطفا با گوش عقل گوش دهید، فرصت باقی است ، الان وقت عظمت شماست.
دیدگاهتان را بنویسید